www.vampirates.fora.pl

Diana River

Droga z obu stron porośnięta kwitnącymi Wiśniami.
Spacery po tej drodze relaksuje po ciężkim dniu.Dalej znajdują się ławeczki by usiąść i rozkoszować się pięknem otoczenia i śpiewu ptaków.

Diana River

Idzie wolnym krokiem przez alejkę.Koło niej szedł wilk,a sokół i dwie jaszczurki usiadły na jej ramionach,sokół przycupnął na kolenie,a wilczyca usiadło koło jej nóg nastawiając uszy.Wyciągnęła flet,który od niego dostała i zaczęła grać monotonną,acz słodką dla ucha melodię.Zwierzęta wsłuchały się w grę.Jaszczurki po chwili dołączyły się swoimi delikatnymi trelami.Dziewczyna wydawała się zahipnotyzowana przy grze.
...............................................................................................................
Wstała i zaczęła wracać w drogę powrotną.Już mniej zamyślona.Szła cicho patrząc na flet,który dostała.

Connor Tempest

Przechodziłem alejką
- Hej! Diana! - Zawołałem i podbiegłem. Pocałowałem ją na przywitanie...

Diana River

Przytuliła się do niego mocno,jakby bała się że go utraci

Connor Tempest

- Coś się stało? Wyglądasz jakbyś się mnie bała...

Diana River

Wtuliła twarz w jego pierś.Westchnęła.Nie chciała patrzeć mu w oczy w obawie,że domyśli się jej wahań.Kochała go bardzo.Aż za bardzo.Martwiła ją właśnie ta zażyłość.Bała się zranienia.Przytuliła sie do niego jeszcze bardziej.
-Ciebie?No coś ty.-powiedziała przytłumionym głosem-Boje się,że znudzisz się mną i zostawisz.Dlatego nie mogę zaangażować całej siebie w ten związek.Boję się rany,która powstałaby po twoim odejściu.-nadal trzymała twarz ukrytą w jego ramionach.Czuła jak z jej oczu spłynęły łzy.Zacisnęła powieki.Było jej wstyd.

Connor Tempest

- Boże święty, Diana - Przytuliłem ją mocniej. - Jak możesz w ogóle tak myślec?

Diana River

Spojrzała na niego.
-Jesteś młody Conn,jeszcze wiele się może zmienić.-rzekła poważniejszym głosem.

Connor Tempest

- A ty też jesteś młoda... - Zaśmiałęm się cwano... - Więc wyluzuj, bo jesteś spięta jak segregator...

Diana River

Uśmiechnęła się blado.
Dała mu sójkę w bok.
-Segregator powiadasz?-pocałowała go w policzek.

Connor Tempest

- Może byc aktówka, jeżeli Ci to odpowiada... - Zaśmiałęm się i odwzajemniłem pocałunek. - A teraz na co masz ochote? Wypad to tawerby?

Diana River

Zamyśliła się.
-Tak,chodź.-pociągnęła go za rękę z uśmiechem na twarzy.
"Niem mam co teraz o tym myśleć.Liczy się tu i teraz,a nie to co będzie później."postanowiła w myślach.

Connor Tempest

POszedł za Dianą
*ZT*

Tirnen

- Mmm... Spacer na łonie natury... Tego mi było trzeba - zamarzyłem się - Chciałbym się spytać ciebie o coś. - spoważnialem

Any

- O co? - zapytałam nie odrywając oczu od nieba. Jak zwykle, gdy byłam na dworze podziwiałam gwiazdy.

Tirnen

- Ta Diana... Czy ona nie ma jakichś nadprzyrodzonych zdolności?

Any

- Ekhem... Skąd to wiesz? - zapytałam i oderwałam oczy od nieba patrząc na chłopaka. Po chwili jednak wbiłam wzrok w ścieżkę i odetchnęłam świeżym powietrzem, przepełnionym wonią wiśni.

Tirnen

- Ehem... Kiedyś interesowałem się tym. - wykręciłem się od odpowiedzi - I nie patrz się na mnie tak dziwnie. Nie rozmawiajmy już o tym. Delektujmy się ładnymi widokami.

Any

Pokręciłam głową.
- Ok - powiedziałam - Chodź.
Złapałam go za rękę i pociągnęłam w bok. Szłam ciągnąc go i w końcu doszliśmy do zbocza góry. Pod nami był ocean.
- Pięknie, nie? - szepnęłam.

Tirnen

- Pięknie. - odpowiedziałem, również szeptem
Warto było tu przybyć...
- Kto ostatni na dole ten ślimak! - wykrzyknąłem z uśmiechem i popędziłem w dół po zboczu.

Any

- Co? - powiedziałam skołowana. Gdy wreszcie doszło do mnie co on krzyknął też zaczęłam biec. W biegu zestawiłam Sida na ziemię i spuściłam Dragona.
- Nie przynieście mi wstydu - krzyknęłam i szybko dogoniłam chłopaka, po czym lekko go wyprzedziłam. Sid i Dragon byli przede mną około dziesięciu metrów.

Tirnen

- Chciałabyś. - powiedziałem do dziewczyny i przyspieszyłem. Po chwili byłem już na dole.
- Jak się masz, ślimaku? - powiedziałem z uśmiechem do Any

Any

- E, e, e, e - powiedziałam i upadłam na plecy ze śmiechem - To nie fair! Ja jestem ciężko ranna.
Uśmiechnęłam się i głęboko odetchnęłam. Dragon spojrzał na mnie błagalnie.
- No idź, idź - bez trudu zrozumiałam zwierzaka - Tylko bądź łaskaw potem wrócić.
Zadowolony Dragon szybko odbiegł i zniknął za krzakami poszukując strumienia. Sid natomiast wspiął się na drzewo.
- Dragon poszedł się napić - wytłumaczyłam chłopakowi - A Sid chyba zgłodniał.

Tirnen

Akaia już nie było, zniknął w krzakach. On nigdy nie pyta się o pozwolenie, chadza własnymi scieżkami
- Tylko mi tu nie mdlej! - zażartowałem

Any

- Nie mam najmniejszego zamiaru - powiedziałam. Przekrzywiłam głowę i spojrzałam na chłopaka.
Hmmm, pomyślałam. Z tej perspektywy jeszcze nie rysowałam. Może potem spróbuję.
- Widzę, że Akai nie pyta się o pozwolenie? Dragon też kiedyś nie pytał. Raz wrócił ze złamaną łapą i od wtedy zawsze się mnie pyta. Nie wiem co za różnica, ale...