www.vampirates.fora.pl

Diana River

- Umarłam mając już te moce. To pierścien Nena tak zadział. Mój ojciec był założycielem Screenów,ten biologiczny ojciec. O matce nic nie wiem. Starałam się ukryć swoje myśli lecz przed nim nie mogę,przed innymi i owszem. -westchnęła- Jak ja nie lubię być w sytuacji,kórej nie znam. Starałam się skontaktować z Mosh-Zu ale jest ostatnio ompletnie nieuchwytny, Ech paplam i paplam jak nigdy dotąd.-pokręciła głową.

Bonsai Abhorsen

<zamyśliła się przez chwilę>
<podeszła do torby i wyjęła z niej pewną księgę>
<otwarła księgę>
Pierścień Nena powiadasz? Masz poczytaj.
<wręczyła jej księgę>
Jeśli cię zaciekawi to mogę ci pożyczyć księgę. Nie pytaj skąd ją mam.

Diana River

-Jesteś strasznie zagadkowa Bon. Mi możesz zaufać.-powtórzyła jej mowę z lekkim sarkazmem. Lecz mówiła prawdę. Mogła jej zaufać.
Przyjęła księgę.
-Dziękuję z Chęcią ją przejżę.-włożyła ją do torby.

Bonsai Abhorsen

<westchnęła>
Tu nie chodzi o zaufanie. Wybacz. Wszystko wyjdzie w praniu.
<wskazała ruchem głowy na księgę>
Uważaj na nią. Możesz dowiedzieć się z niej różnych rzeczy. Dobrych i złych. Ale pamiętaj zachowaj ją jak na razie w sekrecie. To nie jest zwykła książka.

Diana River

-Nie ma sprawy.-powiedziała spokojnie

Bonsai Abhorsen

A teraz opowiedz mi o tej więzi ty Connosz.

Diana River

pomyłka
-A cóż mam mam do powiedzenia,sama tego nie rozumiem. -mruknęla

Bonsai Abhorsen

Przeczytaj książkę. Ale porządnie. Powinnaś się dowiedzieć.

Diana River

-Czasem nie wiem czy chcę wiedzieć.- powiedziaała

Bonsai Abhorsen

Uwierz mi. Lepiej wiedzieć najgorszą prawdę niż żyć w błogiej niewiedzy.

Diana River

-Czasami lepiej by było gdyby nic takiego się niewydarzyło.-mruknęła

Bonsai Abhorsen

Ale się wydarzyło. Czasu nie zmienisz.

Diana River

-Myślisz,że nie wiem? Czemu jesteś taka tajemnicza Bon?

Bonsai Abhorsen

Tajemniczość dodaje mi uroku. Nie uważasz?

Diana River

Pierwszy raz od dawna zaśmiała się można by powiedzieć radośnie.
-Tak, brakowałao mi Ciebie przez ten czas. - spoważniała-ale mam nadzieję, że w koncu zasłóż na .... pełne zaufanie. - wstała chowając bezpiecznie książkę.
-Do zobaczenia.- wstała i wyszła

Bonsai Abhorsen

<zamknęła drzwi>
<Położyła się na łóżku i szybko zasnęła>

Bonsai Abhorsen

<wbiegła zmęczona do pokoju i rzuciła się na łóżko>
Kochają dręczyć ludzi.
<powiedziała łapiąc głęboki wdech>
<kiedy uspokoiła oddech usiadła na łóżku>
<dopiero teraz zauważyła, że na biurku leży bukiet orchidei>
<podeszła do biurka i powąchała kwiaty>
<nie musiała czytać kartki dołączonej do kwiatów, wiedziała od kogo to>
<wyszła z pokoju>