www.vampirates.fora.pl

Diana River

-An nie wiem.Ja nie znam sie na tych sprawach.Do mnie wszystko przychodzi przebłyskami.Sama wiele nie rozumiem.-westchnęłam i spojrzała na rysunek.-Pięknie,dodaj tu jeszcze kilka kresek i będzie idealnie.-wtrąciła machinalnie

Any

- Nie - powiedziałam - O to chodzi, żeby to było jak jest... Ale dzięki. Bo widzisz ten koń... Jest specjalny. I musi być jaki był na początku. Teraz tylko dorysowałam do niego, to co wcześniej wytarłam.
Rozejrzałam się po biurku, jakbym widziała je po raz pierwszy. Wszystkie rysunki, zapiski, notatki, zagadki... To wszystko... Teraz dopiero do mnie dotarło. Mój wzrok zatrzymał się na szkicu krajobrazu. Oceanu.

Diana River

-Co się stało?

Any

- Nic - mruknęłam - Wspomnienia.

Diana River

-Och.Rozumiem.Chcesz się gdzieś przejść?-zaproponowała.

Any

- Możemy - powiedziałam - Gdzie idziemy?

Diana River

-M.K?

Any

- Dobra.
Otworzyłam drzwi kajuty. Dragon szybko wybiegł nawet się nie oglądając.
- Chodźmy - powiedziałam patrząc na Sida przebiegającego tuż koło moich nóg.

Diana River

Ruszyła za dziewczyną.
"zt"

Any

Weszłam szybko do kajuty i zasłoniłam okno. Następnie weszłam do łazienki rozebrałam się i stałam dobre 10 minut pod prysznicem. W końcu zakręciłam wodę, wytarłam się i założyłam białe dresy i koszulkę. Z ręcznikiem na ramionach uważając, chroniącym koszulkę przed zmoknięcie przez mokre włosy (xD) wyszłam z łazienki i usiadłam na łóżku. Zaczęłam rozczesywać mokre włosy. Gdy skończyłam wślizgnęłam się pod kołdrę i zasnęłam.

Obudziłam się w środku dnia. Otworzyłam oczy i po chwili znów je zacisnęłam. Z bólu. Skuliłam się w kłębek i wbiłam paznokcie w lewy łokieć. Tak mocno, że aż pociekła krew. Ból był nie do wytrzymania. W końcu zniknął. Po kilku minutach. Gdy nie mogłam zasnąć, wstałam i weszłam do łazienki. Wyjęłam z szafy czystą czarną bluzkę z krótkim rękawem i długie czarne spodnie z podwiniętymi nogawkami. Usiadłam do biurka i zaczęłam rysować.

Ziewnęłam odłożyłam ołówek i zamknęłam oczy. Ból powrócił. Zacisnęłam pięści tak, że paznokcie wbiły mi się w skórę. I znowu pociekła krew. Wstałam i otworzyłam okno. Było już ciemno. Odetchnęłam świeżym powietrzem i wytarłam łzy bólu. Wyjęłam z szafki piłeczkę na długim sznurku i rzuciłam nią w stronę Sida. Ten radośnie zaczął za nią biegać. Patrzyłam na niego z uśmiechem i pomyślałam o Dianie. Mówiłam jej, że byłam piratką, pomyślałam. To idealnie tuszuje całość. Dobrze, że nie pytała o konia...

Any

Obudziłam się. Musiałam zasnąć przy zabawie z Sidem. Weszłam do łazienki i wzięłam prysznic. Długi około pól godziny. Utopiłam kolejny ból blizny w gorącej wodzie. W końcu wyszłam. Weszłam do pokoju i wyjęłam z szafy ubranie. Założyłam czarne rybaczki i czarną bluzkę z krótkim rękawem. Postanowiłam zabić czas do zachodu otwierając zeszyt z zagadkami.
Gdy słońce zaszło otworzyłam okno i wstałam. Schowałam kilka kartek do kieszeni razem z dwoma ołówkami, wzięłam czarną bluzę z kapturem i wyszłam. Dragon i Sid szybko wybiegli a Sergio wylądował mi na ramieniu. Dragon się jeszcze obejrzał na mnie zaś Sid pognał już sam. Skinęłam psu głową i zamknęłam kajutę na klucz.

Any

Weszłam do kajuty razem z Tirnenem. Sida i Dragona jeszcze nie było.
Dziwne, pomyślałam.
Nie miałam siły iść do łazienki. Zdjęłam buty i walnęłam się na łóżko.

Obudziłam się. Leżałam na łóżku pod ścianą obok mnie leżał Tirnen. Chciałam się uśmiechnąć, ale coś mi nie pozwalało. Czułam coś jakby rozpacz. Nie wiedziałam o co chodzi. Wstałam z łóżka i wtedy zrozumiałam co czuje. Ból Diany. Szybko wzięłam bluzę i wyszłam z kajuty.

Tirnen

Obudziłem się. Obok nikogo nie było. Ba, Any wcale nie było w kajucie. Zdecydowałem się pójść do siebie.
Wyszedłem

Any

Weszłam do kajuty i skierowałam do łazienki. Umyłam dłonie upaprane we krwi i wróciłam do kajuty. Dragon spał na posłaniu a Sid siedziała na biurku. Położyłam sie na łóżku.

Tirnen

Wszedłem za Any.
- Co tam... Co tam się działo? - powiedziałem - I co ty tam robiłaś?
Usiadłem na łóżku.

Any

- Ten chłopak - mruknęłam - To mój przyjaciel. Ktoś go zabił. A ja go zamieniłam w wampira. Nazywa się Connor. Kiedyś... Uratował mi życie. Chciałam spłacić dług.

Tirnen

- E... Aha. -powiedziałem, kręcą głową - Jesteś po... tym, wykończona. Chcesz coś pić?

Any

Skinęłam głową i wskazałam chłopakowi szafkę gdzie były napoje i szklanki.

Tirnen

Wyciągnąłem dwie szklanki i wodę. Nalalem wodę do szklanek. Jedną podałem Any. Wypiłem zawartość naczynia jednym haustem.

Any

- Dzięki - mruknęłam i usiadłam na łóżku. Oparłam sie o ścianę, usiadłam po turecku. I wypiłam wodę.
- Dzisiaj jest wtorek? - powiedziałam. I wtedy poczułam głód. Jakimś sposobem panowałam nad nim przez ostatnie dwa dni. Wstałam bez słowa i weszłam do łazienki zamykając drzwi za sobą na klucz. Oparłam się ciężko o umywalkę i zacisnęłam oczy. Blizna, przedramię i głód. Zacisnęłam palce na krańcu umywalki. Odetchnęłam głęboko.
Panuj nad sobą, pomyślałam. Krew nie jest Ci potrzebna. Nie teraz. Wytrzymasz. Westchnęłam i otworzyłam oczy. Głód przeszedł. Ból nie. Ale przynajmniej blizna przestała mnie boleć. Wyszłam z łazienki i podeszłam do biurka. Fiolka z lekarstwem była pusta.
Trudno, pomyślałam.
Usiadłam na łóżku tak samo jak wcześniej.

Tirnen

- Ta, wtorek. - powiedziałem z uśmiechem gdy wróciła - Chyba. Chyba, to ty jesteś też głodna. I nie chodzi mi bynajmniej o jedzenie.
Spojrzałem jej w oczy.

Any

- Taak - mruknęłam - Ale twojej krwi nie chcę... Jeśli to sugerujesz.
Usiadłam bliżej niego i oparłam głowę o jego ramię z wyczerpania.
- Jestem wyczerpana - mruknęłam.

Diana River

Wpada do środka bez pukania.Była blada po jednym dzieleniu się.
-An przepraszam!Musisz być spragniona.Witaj Tiren.-powiedziała

Any

Patrzyłam jak Diana kładzie się na łóżku i zdejmuje bluzkę. Uklęknęłam koło niej i delikatnie wbiłam kły w jej skórę. Piłam powoli i mało. W ten sposób próbowałam zapanować nad głodem. Ale teraz nie mogłam. W końcu całą siłą woli oderwałam kły od niej i wstałam. Oblizałam kły i usta. Ale w moich oczach nadal był ogień.
- Di - wychrypiałam - czemu jesteś taka blada?
Panowałam nad głodem.

Diana River

-Mały wypadek przy pracy.Teraz utrzymuję was dwoje.Trochę świeżych warzyw i zupy z tutejszej kuchni a poczuję się lepiej.-odpowiedziała nakładając bluzkę.
-Nie mogę dać ci więcej.I tak dałam więcej niż powinnam.-usiadła na łóżku.Zakręciło jej się w głowie.
Wstała.
-Muszę iść jestem zmęczona.-powiedziała jej oczy lśniły jasno.Z trudem zapanowała nad ogniem
-Żegnajcie.-powiedziała i wyszła